Yaşasın Cumhuriyet

Yirminci asrın başlarında kırmızı

Kıpkırmızı bir bayrak altında,

Altın yeleli atlıların tüyleri beyaz

Beyaz bir ay ışığı yıldızla.

Yıldız meclis semalarında,

Semalarda gök kubbeli cübbeliler,

Takımlılar

ve sarıklılar,

Sarıyor orduların başını,

Baştan aşağı hürriyet!

Ulus’ta, ulus oluyor Atlılar.

Atlıların ayak izleri karışıyor,

Nemli sonbahar akşamına.

İzmir’de top sesleri, Ankara yanıyor.

Trabzon’da, Antep’te çocuk askerler,

Asker Saimeler Ulus’ta,

Ulusa sesleniyor.

Meclis öğlen sıcağında kavruluyor.

Ölenler,

Ulus meydanda dövüşüyor!

Ölüler

Hürriyetin uğrunda canlanıyor!

Ankara, Anadolu ateşinde cehennem.

İstanbul saçlarını tarıyor,

Yangınlar içinde!

Kollarında kelepçe izler

Boynunda yağsız urgan

İp kesilmiş,

kalem kırılmadan evvel,

Sallanıyor göğüsleri ucunda.

Ulus,

Meydanda sarıyor Ankara’yı.

Mecliste bir Bey bağırıyor!

Sesi Artvin’den geliyor,

Edirne’ye kadar dayanıyor sırtı!

Erzurum’da ulu bir çınar yükseliyor,

Gövdesi

Ve yaprakları gölgeliyor,

Bütün Anadolu’yu.

Meclis’te bir ses yükseliyor,

Ulusun sesi yükseliyor!

Altın saçlı adam izliyor,

Gökyüzü gözleri

ve ince ayakları,

Tir tir titriyor

Hürriyetten.

Hürriyet ki O’dur.

Şimdi yaşıyor Hürriyet Ulus’ta,

Anıttepe’de!

Ankara’da bir ses yükseliyor semaya:

“Cumhuriyet,

Yaşasın!”